بررسی اثربخشی آموزشی مؤلفه های یادگیری خودگردان مبتنی بر مدل پینتریج، بر خودکار آمدی

این پژوهش با هدف هنجاریابی و بررسی ساختار عاملی مقیاس یادگیری خود تنظیمی به عنوان صلاحیت میان بر نامه ای در بین دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان های دولتی شهرستان مشهد به اجرا در آمد. نمونه ای با حجم ۸۴۰ نفر از دانش آموزان، به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه مذکور که شامل ۵۲ سؤال و ۱۴ عامل بود با طیف لیکرتی در مقیاس چهار درجه ای در مورد آنها اجرا گردید و نهایتاً ۸۳۳ پرسشنامه گزینش و برای تجزیه و تحلیل آماده شد. ضریب آلفای پرسشنامه 0/841بود و سؤالات دو عامل انگیزش ابزاری در ریاضیات و خود پنداره تحصیلی در سایر عامل ها جای گرفتند که پس از حذف این دو عامل، ضریب آلفای پرسشنامه ۷۹۶/ ۰ بدست آمد. تحلیل مؤلفه های اصلی با استفاده از چرخش واریماکسی، ۱۲ عامل را به دست داد. همچنین نتایج حاصل از آزمون t نشان دادند که بین دو جنس در نمره کل یادگیری خود تنظیمی به عنوان صلاحیت میان برنامه ای، تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که دختران نمره کلی بیشتری